Ανέκαθεν με συνέπαιρνε η ομορφιά, η δύναμη και η «αλαζονεία» της Φύσης με τις μυστηριακές συνάψεις και εκφάνσεις της στο χώρο και το χρόνο. Για το λόγο αυτό τα εικαστικά έργα μου στρέφονται συνήθως γύρω από τη φύση και τον άνθρωπο.

Στην προσπάθειά μου να διηγηθώ μια νέα ιστορία, συνδυάζω αναμνήσεις και παρατηρήσεις από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον και – βασιζόμενη από τη μια στο συνειδητό και από την άλλη στο υποσυνείδητό μου – επινοώ και μεταφέρω αυτές τις συγκεκριμένες σκέψεις σε μια εικόνα.

Οι εικόνες/τοπία βγάζουν κάτι το φαντασιακό, δεν με ενδιαφέρει πλέον μόνο το απτικό, αλλά με ενδιαφέρει εξίσου και ο μύθος πίσω από το τοπίο, η μυθική όψη της τοπιογραφίας. Oι πίνακές μου αρχίζουν να βγάζουν κάτι το μνημειακό, ώστε ο άνθρωπος να μπει μέσα στη φύση και να έρθει σε μια συνομιλία, ένα διάλογο μαζί της.

Η ενασχόλησή μου με την τέχνη της Αγιογραφίας με βοήθησε να εντρυφήσω σε βάθος στη μελέτη της φύσης του ανθρώπου και αυτό, με τη σειρά του, με οδήγησε στο να προσπαθήσω να δείξω αυτήν τη σύνδεση της ανθρώπινης φύσης με τα Θεία.

Επιπροσθέτως, οι σπουδές μου στην αρχαιολογία συνετέλεσαν στο να συνδυάσω δύο τομείς ενδιαφέροντός μου, την επιστήμη της Αρχαιολογίας και τις Καλές Τέχνες. Αυτό μου επέτρεψε να εξελίξω ένα διαφορετικό στυλ σχεδίου το οποίο χρησιμοποίησα για την εικονογράφηση ενός λευκώματος για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, με πρωταρχικό θέμα την εξέλιξη της ελληνικής σημαίας από ευρήματα της αρχαιότητας μέχρι την τωρινή της μορφή.

Εν κατακλείδι, ο απώτερος σκοπός του συνόλου του εικαστικού μου έργου είναι η συνεύρεση φύσης, λογισμού και ψυχής, μια συνάντηση της απόλυτης μαγείας της Φύσης με τη συνύπαρξη ύλης και πνεύματος που συνθέτουν τον Άνθρωπο, ο οποίος είναι από μόνος του ένα μυστήριο…

 Χριστιάννα Ασπρούλη

Back to top