Φύση: από το αρχαιοελληνικό ρήμα “φύω” φυτρώνω, ανθίζω, αναπτύσσομαι. Πολλές φορές η εστίαση στο φυσικό περιβάλλον – ως μία συνολική έννοια – γίνεται εφικτή με την χρήση του όρου “φύση” καθώς ο όρος του περιβάλλοντος εμπεριέχει μία ανθρωποκεντρική αντίληψη. Φανερώνει, δηλαδή, μία οπτική για το όλον η οποία ξεκινάει από τον άνθρωπο και κατευθύνεται σε όλα αυτά που βρίσκονται γύρω του, χωρίς όμως απαραίτητα να συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του. Η φύση, με την ευρύτερή της έννοια, αναφέρεται στο φαινόμενο του φυσικού κόσμου και της ζωής γενικότερα.

Εμπλοκή – συμπλοκή – απεμπλοκή: Τρεις εμπρόθετες λέξεις που σηματοδοτούν σύνθετες και, ίσως, πολυπαραγοντικές καταστάσεις σε επίπεδο συναισθημάτων, ιδεών, συμπεριφορών, βιωμάτων.

Ανέκαθεν με συνέπαιρνε η ομορφιά, η δύναμη και η «αλαζονεία» της Φύσης με τις μυστηριακές συνάψεις και εκφάνσεις της. Από αυτό το σκεπτικό ορμώμενη, προσπαθώ να αποδώσω αισθητικά τα τέσσερα στοιχεία της: γαία – αήρ – ύδωρ – πυρ και πώς αυτά εν-πλέκονται, συν-πλέκονται και απ-εν-πλέκονται στο χώρο και το χρόνο.

Το υλικό που χρησιμοποίησα για τη δημιουργία των τεσσάρων μεγάλων διαστάσεων έργων μου (5μ. x 2μ.) είναι λάδια και πρόθεσή μου ήταν να αναδείξω και υποδηλώσω – μέσω αυτού του εικαστικού τετράπτυχου – την αέναη και αδιάλειπτη δύναμη της Φύσης. Οι συμβολισμοί παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην εγκατάσταση που συμπληρώνει το κύριο έργο μου και περιμένουν να ανα-καλυφθούν και απο-καλυφθούν.

To σπαθί υποδηλώνει την ισχύ, την εξουσία, την κυριαρχία. Επιλέχτηκε από εμένα ως το διαχρονικό σύμβολο της ισχύος, της εξουσίας και της κυριαρχίας της Φύσης. Τα δύο σπαθιά σε σχηματική στήριξη χιαστί υπογραμμίζουν τα εμπόδια που θέτει η Φύση στην όποια απονενοημένη και παράλογη σκέψη και πράξη καταστροφής της από τα έλλογα όντα.

Το βίντεο και οι φωτογραφίες που ολοκληρώνουν το έργο μου αποτελούν την αρχειακή καταγραφή των δύο σπαθιών που δημιούργησα και σφυρηλάτησαστην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts de Paris, στα πλαίσια του προγράμματος Εrasmus το χειμερινό εξάμηνο 2019-20.

Εν κατακλείδι, ο απώτερος σκοπός του έργου μου είναι – όσο υπάρχει ακόμη ελπίδα – η ευτυχής συμπόρευση του λογισμού και της ψυχής του ανθρώπου με τη Μητέρα Φύση.

«Να ζεις σύμφωνα με τις επιταγές της Φύσης, πράγμα που σημαίνει να ζεις σύμφωνα με την αρετή. Γιατί η Φύση οδηγεί στην αρετή».– Ζήνων ο Κιτιεύς (334 π.Χ. – 262 π.Χ., Ελληνιστικός φιλόσοφος, δημιουργός της φιλοσοφικής σχολής του στωικισμού στην Αθήνα).